7/11/2007

Marifetlerim-3

1973.ve 1974 yılları arasında yaptığım dış cephe oyma kaplamaları (Sarı Köşk) ve(S.Ahmet) Babıali Kapısının üst kapı sundurma tavan oymaları tarafımdan aslına uygun olarak yapıldı.Şu anda resimde görünen 1800.lü, yıllara ait bir görüntüsü dür. Enkısa bir zamanda tavan oymalarının bu günki halini gösteren bir resmi koyma umudu ile( Neyse Beş ay sonra çekip koyabildik- Alttaki resim)

7/07/2007

MARİFETLERİM.1



Dile kolay tam kırk seneye (1968 de) yakın bir zaman olmuş bu minik heykelcikleri (oyalı) Yapalı. Bunları yaptığımda ,mesleğe henüz başlamış bir çırak idim . Daha sonra yüzlercesini yapmıştım.Buna ilaveten,Mobilya cılık ta yaptığım dönemlerdeki bir iki parça da gözükmekteKlasik vitrin,Ayna çerçevesi,Telefon Sehpası(tırnak).1983 Senesinde memuriyete başladığımda bana eskiyi hatırlatan bu ve benzerlerini yakıp yok ettiğimi sanıyordum.Ancak Oğlum (ressam Kubilay doğuş) her nasılsa bunları(Heykelcikleri) saklamayı becermiş .Seneler sonra, Ortaya çıkarttı daha doğrusu bana resimlerini çekip verdi. Şu an emekli sayılırım, eski aletlerim hala duruyor. Sanıyorum bundan sonra,benim için güzel bir emeklilik uğraşı çıktı.Bakalım,Bunca ( 24 sene) aradan sonra ortaya bir şeyler çıkarma becerisini gösterebilecekmiyim .Bende merak ediyorum



MARİFETLERİM-2

Ve biraz da ahkam keselim.

**************

Yaşantım boyunca yaptığım her şeyi Önce kendim için yaptım.Meslek hayatımda da bu böyle idi.Yaptığım İş önce beni manevi doyuma ulaştırmalıydı.Oyduğumeserlerİ(Oyma-heykel) bitirdikten sonra oturur saatlerce seyreder, Kim için yaptı isem sonra Teslim ederdim.İşin akçeli tarafı benim için daima bahsi diğer önemsiz bir konu olmuştu. Yaşantım boyunca maddiyat benim için yaşamımı sürdürebilmem için sadece bir araçtı.Para kazanmak asla yaşam amacım olmadı.Dün öyle idi bu gün de böyle.Yarında aynen sürecek. Yazdığım eserlere gelince ..ki . yazanlar gayet iyi bilir.Ele aldığınız bir konu, bir olay, hikayesi bitinceye kadar sarıp sarmalar sizi. Farkında olmadan yaşadığınız dünyanın dışında bir dünya kurarsınız kendinize. Yalnız çıktığınız (yazı)serüvenine birde bakarsınız bir sürü karekter, şahsiyet,olay, dahil olmuştur. Üzerinizde yük ırlaşmış.Başka bir şey düşünemez hale gelirsiniz. Stresiniz artar ve devamlı bir gerilim içinde hissedersiniz kendinizi,ve tabii olarak bu durum insanın,uyku, beslenme alışkanlıklarını bile etkiler.Her ne ise Bu durum genellikle son noktayı koyuncaya kadar böyle sürüp gider.Bence bir romanın yada hikayenin son final sayfasını yazmak kadar keyif verici bir şey olamaz.Hal böyle olunca . Bütün bunları yazarken ve bittiğinde almış olduğu huzur verici bir durumu hangi maddi akçe getirisi ileyaslayabilirsinizki. Hülasa tüm bu yazdıklarım biz amötörler için(Belki sadece benim için) Profesyonellere gelince onlar hakkında ise sanırım söz bize düşmez.

Not:

Muhtelif zamanlarda yazmış olduğum Romanlar.Hikayeler. ve şiir kitaplarım

7/03/2007

BLOG LARI SEVİYORUM



Blogları ve Blog cuları Seviyorum

Burası öyle bir alemdir ki , alabildiğine özgür hissedersiniz kendinizi ,Siz tüm dünyayı izlerken tüm dünyanın da( izin verirseniz) sizi izleme imkanı vardır. Ancak kim için olursa olsun, özgürlükler sınırsız olmamalıdır. çünkü bizim özgürlüğümüz ve sizinki , bir başkasının sınırlarında biter.Orada onlarınki başlar . Ta ki.. onunki de başkasının sınırlarına dayanana kadar. Bu alemde seviye ve sevgi arıyorsanız ön koşul, sizinde sevgi dolu , saygılı , seviyeli ve nezih olmanız gerektir.

Geçen gece can sıkıntısından bir yemek sitesine girdim.Baktım ki Blog'un ismi bildiğim bir başka yemek Blog'unun ismi ile çağırışım yapıyor.Merakımdan,birazda can sıkıntısından olacak.Blog sahibine bu nazire ninin nedeni ni sordum.


Günümüzde birbirine aşina kişiler bile, yine birbirlerine selam vermekten kaçınırken. . Bu gece yarısı e mail imi dolaşırken ,Hanımefendinin cevabi yazısını gördüm.oturmuş ,üşenmeden hiç tanımadığı birine izahatlar verme gereği duymuş . Ya..! insan bir hoş oluyor. Sanki kırk yıllık bir ahbabtan haber alırmış gibi hissediyor kendini.


Ve gecenin bir vakti o ruhsuz cansız PC nin başında , kendinizi yalnız hissetmiyorsunuz. İşte o makine parçası konuşan bir ruh haline geliveriyor.
Uzaklarda çok uzaklarda, o güne kadar varlığından bile haberdar olmadığınız bir kişinin, nezaket gösterip sizi cevaplamasından güzel ne olabilir

Kıyamete kadar bir araya gelme şansı bulamayacağımız bir sürü düzeyli insan ile karşılaşma , sohbet şansı, bilgi alış verişi.,vs.v s. Bunlar ne güzel şeyler. Ah şu teknolojinin nimetlerini bir de iyi yöne kullanmayı becerebilse bazılarımız. Sanal alem ne güzel,Dostluk lar ne hoş olurdu.Lütfen önce seviye , saygı. ve dürüst olmayı elden bırakmayalım...ki Muhattaplarımız da zaten kendiliğinden öyle olurlar...Ne verirsen onu alırsın